يــا نــاســـــي ود أحـــبـــابــك
شعر / جمال عبد القادر محمد
يــا نــاســـــي ود أحـــبـــابــك ــ قــــوم افــتــح لـلـحـنــيـن بـابـك
ودور عـلـى الـلــي فـاكــريــنــك ــ وسـيـبـك م الـلـي يـــوم ســابـك
دا فــــرح الـدنـيـا فـي قــدومــك ــ وشـــوق الـدنـيـا فـي غــيــابــك
ســنـيـن والـصـبـر فـاض بــيـنـا ــ ولا مــــــرة الـحــنــيــن جــابــك
ومُــــــر الــدمـــع فــي عــنـيـنـا ــ مــن يــــوم مـا فــوت أحــبـابـك
ونــتــنـــهـــــد أنـــــيــــن وألام ــ ونــقـــول بـــــس إيــــــه نـابـك
كانـت فــرحــتـنـا فـي وجـــودك ــ ويـــــوم مــا تــــدب أعــتـابــك
ونــتــجــمــع عــلــى جــــــودك ــ وتـحـلـى الــدنــيــا فـي رحـابـك
إيــــــه الـلـــي غــــيــرك مــنــا ــ ولــيـــه طــولــت فـي غــيـابــك
يــا نــاســـــي ود أحــبـــابــك ــ قــــوم افــتــح لـلـحـنـيــن بـابـك
[img]
[/img]